نهال گردو پدرو

نهال گردوی پدرو، با ریشه‌ای مستحکم در خاک‌های آمریکایی، نمادی از تنوع و پایداری است. این نهال، که ده برابر دیرتر از ارقام بومی ایران به بار می‌نشیند، با وجود تولید میوه‌ای که نصف وزن معمول را دارد، همچنان گزینه‌ای مطلوب برای کشاورزان است. میوه‌های گردوی پدرو، که در مناطق سردسیر کیفیت بهتری دارند، دو هفته زودتر از گردوی چندلر به رسیدگی می‌رسند و این امر آن‌ها را برای برداشت زودهنگام مطلوب می‌سازد.

گردوی پدرو، با رشدی کمتر نسبت به سایر ارقام، دارای ساقه‌ای کوتاه و نیاز به حدود ۴۰۰ ساعت سرمایش است. این درختان، که برای آب و هوای خنک طراحی شده‌اند، در اندازه‌ای کوچک‌تر رشد می‌کنند و برای کشت‌های فشرده ایده‌آل هستند. با عمر اقتصادی بیش از ۴۵ سال، این نهال‌ها نیاز به دمای خنک‌کننده‌ای بین ۰ تا ۷ درجه سانتی‌گراد دارند و در گذشته به عنوان یکی از بهترین ارقام گردو در ایالات متحده شناخته می‌شدند.

با وجود رشد برگی کندتر و ساقه‌ای کوتاه، گردوی پدرو به خنک‌سازی مناسب برای رشد مطلوب نیاز دارد و به شدت به گرمای تابستان حساس است. میوه‌های این نهال، با پوسته‌ای سفید و طعمی مشخص، حدود ۴۸-۵۰٪ وزن خود را به دانه‌های گردو اختصاص می‌دهند و به عنوان یکی از ارقام ممتاز آمریکایی در نظر گرفته می‌شوند. این نهال‌ها، که برای مناطق با تابستان‌های خنک مناسب هستند، عملکردی قابل توجه را ارائه می‌دهند و برای کشاورزانی که به دنبال کیفیت و پایداری هستند، انتخابی عالی محسوب می‌شوند.